Actieve Directory Geneste Groepen – (Beste Praktijken). Azure Active Directory groepen zijn nuttige hulpmiddelen voor Azure-gebruikers als het gaat om het beheren van de actieve directory-toegang van verschillende gebruikers. Vaak moet u vergelijkbare rechten en beheerpraktijken afdwingen over verschillende groepen in Azure. Dit kan vermoeiend en tijdrovend zijn en hier komen de geneste groepen van Azure van pas.
Azure Nesting stelt u in staat om uw actieve directory-omgeving effectiever te beheren en te beheren op basis van bedrijfsrollen, functies en beheer-normen. Zoals bij alles in Azure Active Directory, zijn er best practices die beheerders moeten volgen om kostbare fouten te vermijden en ervoor te zorgen dat alles in orde is.
Dit artikel is een gedetailleerde analyse van deze praktijken. Maar laten we eerst beginnen met het definiëren van wat Azure geneste groepen zijn.
Afbeeldingbron: Imanami
Wat zijn Azure Geneste Groepen?
Nou, in Azure Active Directory, zijn geneste groepen groepen die andere groepen binnen zich hebben opgenomen. Eenvoudig gezegd, een geneste groep is een groep binnen een groep.
In Azure wordt het incorporeren van één groep in een andere groep ‘nesten’ genoemd. Derhalve vereenvoudigen Active Directory-geneste groepen het toegangsbeheer en het toekennen van machtigingen binnen een domein. Het gebruik van Active Directory-geneste groepen is de meest effectieve methode om de toegang tot resources te beheren en het principe van minimale bevoegdheden af te dwingen. Bovendien vereenvoudigt het ook de opsomming van machtigingen voor elke resource. Of het nu gaat om een Windows-bestands server of een SQL-database.
Lees ook Implementeer Azure AD Monitoring ToolBereiken in Azure geneste groepenAfbeeldingbron: Imanami
Bereiken in Azure geneste groepen
Afbeeldingbron: Imanami
Lokale groepen
Azure lokale groepen zijn precies dat: lokaal. Ze worden gemaakt, gedefinieerd en exclusief beschikbaar op de machine waarop ze zijn gevormd. Bij het maken van nieuwe lokale groepen, wordt altijd aanbevolen ze niet op werkstations te maken.
Gebieds-lokale groepen
Gebied lokale groepen zijn de beste optie voor het beheren van resourcemachtigingen. Omdat ze overal in het domein worden toegepast. Een domein-lokale groep kan leden hebben uit domeinen van welk type dan ook, evenals leden uit betrouwbare domeinen. Bijvoorbeeld, een domein-lokale groep is uw keuze als u een groep moet maken om toegang tot een verzameling mappen op één of meer servers te beheren die informatie bevatten voor beheerders.
Universele groepen
Hier volgen universele groepen van Active Directory. Deze groepen zijn zeer nuttig bij het beheren van multi-domeinbossen. Ze maken het mogelijk om rollen te specificeren en bronnen te beheren over meerdere domeinen. Elke universele groep wordt opgeslagen in het domein waar het is gemaakt. Zijn lidmaatschap wordt opgeslagen in het globale catalogus en gekopieerd over het bos.
Globale groepen
Meestal worden globale groepen gebruikt als rolgroepen om verzamelingen van domeinobjecten te definiëren volgens zakelijke rollen. Daarom worden gebruikers georganiseerd in wereldwijde groepen op basis van hun rollen (bijvoorbeeld “HR” of “Verkoop”). Waar computers worden georganiseerd in globale groepen op basis van hun rollen (bijvoorbeeld “Verkoopwerkplekken”).
9 Best Practices voor Active Directory Geneste Groepen
1. Creëer logische hiërarchieën voor je groepen
Eigenlijk is het organiseren van groepen in hiërarchieën voordelig omdat het meer gebruikers toegang controle mogelijk maakt. Beheerders kunnen machtigingen toepassen op de oudergroep en hebben die machtigingen toegepast op alle kindgroepen. Hoe? Door een hiërarchie van geneste groepen te creëren. Dit vereenvoudigt de beheer van gebruikers toegang, aangezien elke wijzigingen aan de oudergroep automatisch overgenomen worden door zijn kinderen.
Het creëren van een hiërarchische structuur in Active Directory helpt ook om rommel te verminderen. In plaats van vele individuele groepen met gelijkaardige rechten te hebben, bouwen managers een enkele oudergroep die alle belangrijke gebruikers bevat. Dan nest je andere relevante groepen eronder. Dit minimaliseert het aantal objecten in Active Directory en maakt het gemakkelijker om te vinden wat je zoekt.
Het identificeren van de verschillende gebruikers die toegang nodig hebben tot bronnen is de eerste stap bij het structureren van groepen in logische hiërarchieën. Maak vervolgens voor elke soort gebruiker een oudergroep aan en voeg de juiste leden toe aan deze. Maak indien nodig extra kindgroepen aan en nest ze onder de overeenkomstige oudergroep nadat de oudergroepen zijn gevormd. Door dit te doen zorg je ervoor dat eventuele wijzigingen die je aanbrengt in de oudergroep worden overgenomen door zijn kinderen.
2. Gebruik groepsschikking om het beheer van machtigingen te vergemakkelijken
Nesting stelt beheerders in staat om machtigingen aan de bovenste groep te geven. Vervolgens worden deze geërfd door alle leden van die groep, evenals eventuele subgroepen of gebruikers die erin zijn opgenomen. Dit maakt het beheer van gebruikersmachtigingen aanzienlijk eenvoudiger, omdat er geen toegang meer hoeft te worden verleend aan specifieke gebruikers.
Belangrijker nog, worden wijzigingen centraal aangebracht in plaats van individueel voor elke gebruiker, wat tijd en moeite bespaart. Omdat alle machtigingen aan de bovenste groep worden toegekend, maakt groepssplitsing het gemakkelijk om gebruikers toegang tot rechten te controleren.
Verbetering van uw Active Directory Beveiliging & Azure AD met geneste groepsregels
Probeer ons uit voor Gratis, Toegang tot alle functies. – 200+ AD-rapportagetemplates beschikbaar. Maak gemakkelijk uw eigen AD-rapporten aan.
3. Stel duidelijke globale beveiligings- en distributiegroepen per domein in
In Azure wordt toegangsbeheer voor gebruikers in meerdere domeinen centraal beheerd door globale beveiligings en distributiegroepen voor elk domein aan te maken. Deze twee groepen hebben verschillende doeleinden. De globale beveiligingsgroep wordt gebruikt om toegang te beheren tot resources in alle domeinen, terwijl de distributiegroep communiceert met gebruikers in een bepaald domein.
Als gevolg hiervan vereist Azure AD om deze groepen te creëren dat er een nieuwe organisatie-eenheid wordt aangemaakt voor elk domein voordat deze groepen worden gemaakt. De organisatie-eenheden worden gebruikt om de juiste globale beveiliging en distributiegroepen te bouwen. De globale beveiligingsgroepen hebben toegang tot bronnen binnen hun eigen domeinen, terwijl distributiegroepen toestemming zouden moeten krijgen voor communicatie met gebruikers binnen hun domeinen.
De beheerder nestelt vervolgens de groepen door de globale beveiligingsgroep aan de distributiegroep toe te voegen. Dit zorgt ervoor dat alle leden van de globale beveiligings groep toegang hebben tot de bronnen in hun domein, evenals de mogelijkheid om e-mails of andere berichten te ontvangen van de distributiegroep.
4. Vermijd conflicterende rechten in geneste groepen
Afbeeldingbron: Imanami
In Azure AD, wordt de meest restrictieve machtigingsset gebruikt wanneer iemand lid is van meerdere groepen. Als gevolg hiervan kan de gebruiker, als hij lid is van een groep die geen toestemming heeft om een bepaalde bron te gebruiken, die bron niet gebruiken. Dit geldt zelfs als de gebruiker lid is van een groep die toegang biedt tot de bron. Om dit probleem te voorkomen, is het noodzakelijk om ervoor te zorgen dat alle geneste groepen binnen een Active Directory structuur dezelfde machtigingen hebben.
Daarnaast moeten beheerders voorzichtig zijn bij het maken van nieuwe groepen om te voorkomen dat groepen met conflicterende rechten worden opgebouwd. Dit wordt bereikt door de leden van elke groep grondig te beoordelen en te controleren of geen twee groepen mensen bevatten die verschillende sets machtigingen hebben.
5. Zorg ervoor dat elke gebruiker lid is van minstens één groep
Het is gemakkelijker voor beheerders om beveiligingsbeleid en instellingen tegelijk toe te passen op groepen gebruikers als alle gebruikers lid zijn van minstens één groep. Bovendien, als een gebruiker de organisatie verlaat of zijn rol verandert, worden hun toegangsrechten snel ingetrokken door hen uit de juiste groep te verwijderen.
Om dit te doen, zouden beheerders een organisatie-eenheid voor elke afdeling moeten opzetten en de relevante gebruikers toevoegen aan de juiste eenheid om ervoor te zorgen dat alle gebruikers lid zijn van minstens één groep. Vervolgens moeten ze voor elke eenheid een globale beveiligings groep definiëren en de juiste gebruikers aan deze groep toevoegen. Dit maakt het gemakkelijk om toegang van gebruikers tot verschillende bronnen te verlenen en in te trekken wanneer dat nodig is.
6. Controleer regelmatig groepslidmaatschap
Terwijl groepsschakeling een waardevol hulpmiddel is voor het beheersen van toegang voor gebruikers tot middelen, kan het ook complex en moeilijk te beheren zijn. Het lidmaatschap van groepen moet regelmatig worden bekeken om er zeker van te zijn dat gebruikers de juiste toegang hebben tot middelen en dat geen ongeautoriseerde personen toegang worden verleend. Bovendien helpt het regelmatig bekijken van groepslidmaatschap bij de identificatie van eventuele beveiligingsbedreigingen of zwakke punten in het systeem.
Om dit te bereiken, moeten groepsmanagers eerst een inventaris hebben van alle groepen en de details van hun lidmaatschappen. Dit is erg handig bij het identificeren van welke wijzigingen nodig zijn.
Vervolgens moeten ze deze lijst vergelijken met lidmaatschap van Active Directory-groepen. Vervolgens kunnen de redenen voor eventuele discrepanties worden geïdentificeerd en aangepakt. Bovendien moeten beheerders regelmatig inventarisatie-controles uitvoeren van groepslidmaatschap om ervoor te zorgen dat alleen gecertificeerde personen zijn opgenomen in de groepen.
7. Een naamgevingsconventie voor Active Directory-objecten aannemen
A naming convention makes sure that you have a logical and consistent naming strategy for objects in active directory. This simplifies the identification, location, and management of Active Directory objects for administrators. Additionally, it also lowers the possibility of error in object creation and modification
Bij het invoeren van een naamgevingsconventie moet u ervoor zorgen dat u:
- Het beoogde gebruik en de informatie in de namen in overweging neemt. Bijvoorbeeld zorg ervoor dat objecttypen worden geïdentificeerd door specifieke voorvoegsels of achtervoegsels.
- Richtlijnen vaststellen voor hoofdletters, afkortingen en speciale tekens. Zorg ervoor dat deze richtlijnen worden doorgegeven aan beheerders die AD-objecten moeten maken of beheren.
Het gebruik van een standaardnaamgevingsbeleid voor Active Directory objecten vereenvoudigt Groepen Nestelen door beheerders snel te laten bepalen welke objecten tot welke groepen behoren en machtigingen te kunnen toewijzen en taken te kunnen delegeren.
8. Hou de wijzigingen in Active Directory bij
Uiteraard, door alle aanpassingen bij te houden, sta je erop dat ongewenste veranderingen gemakkelijk teruggedraaid kunnen worden, indien nodig. Beheerders kunnen onmiddellijk zien welke groepen zijn gewijzigd, wanneer en door wie. Bovendien behoudt het vastleggen van wijzigingen de oorspronkelijke configuratie voor toekomstige herstel of vergelijking.
Om dit te doen beheerders moeten een logboek bijhouden van alle wijzigingen die zijn aangebracht in groepen, inclusief de datum, de persoon die de wijziging heeft aangebracht, het type wijziging (bijvoorbeeld toevoegen/verwijderen van leden uit een groep) en eventuele aantekeningen over de reden achter de wijziging. Dit helpt beheerders bij het bijhouden van alle wijzigingen en zorgt ervoor dat geen belangrijke details worden gemist.
9. Gebruik de “Weigeren” machtiging indien nodig
Ten slotte is in Active Directory de “Deny” machtiging een andere handige tool die wordt gebruikt om andere machtigingen die aan een gebruiker of groep zijn toegewezen te overschrijven. Het voordeel van de “Deny” machtiging is dat de beheerder deze nog steeds kan gebruiken om de toegang tot een bron te weigeren aan een gebruiker, zelfs wanneer de gebruiker al toegang heeft gekregen.
Het is echter goed om op te merken dat deze machtiging alleen moet worden gebruikt wanneer dat absoluut noodzakelijk is, omdat het onvoorziene gevolgen kan hebben als het verkeerd wordt gebruikt.
Om de “Deny” machtiging effectief te gebruiken, moeten beheerders ervoor zorgen dat ze aparte groepen hebben voor elk type machtiging.
Bijvoorbeeld, om de toegang tot een bepaalde bron te beperken, maakt een beheerder een “Deny Access” groep en voegt alle gebruikers toe die er geen toegang toe nodig hebben. De beheerder beperkt vervolgens de toegang tot de functie door de “Deny” machtiging aan deze groep toe te wijzen in plaats van individuele gebruikers. Dit garandeert dat de “Deny” machtiging op dezelfde manier wordt toegepast op alle groepsleden.
Bedankt voor het lezen van Active Directory Nested Groups – (Best Practices). We zullen dit artikel afronden.
Active Directory Geneste Groepen – (Best Practices) Conclusie
Afbeeldingsbron: Imanami
Microsoft verbetert voortdurend Azure Active Directory om een naadloze ervaring te garanderen voor Azure-gebruikers. Als het gaat om het beheren van Active Directory, zijn Azure geneste groepen een van de meest nuttige tools tot uw beschikking. Ze vereenvoudigen het toekennen van bronmachtigingen, het verlenen en weigeren van toegang en het algemene beheer van Active Directory voor beheerders.
Daarom is het essentieel voor groepsbeheerders en zelfs gebruikers om op de hoogte te zijn van de beste Azure geneste groepspraktijken om misstappen te voorkomen, kostbare tijd te besparen en efficiënt beheer van Azure-groepen te garanderen.
Source:
https://infrasos.com/active-directory-nested-groups-best-practices/