Een Gids voor het Uitvoeren van Traceroute in Linux – techsyncer

Als je moet uitzoeken waar je pakketten naartoe gaan zodra ze je Linux-computer verlaten, is traceroute op Linux je vriend.

Traceroute is een handige tool die op bijna elke Linux-distributie te vinden is en die bijhoudt welke routers je netwerkpakketten over een netwerk passeren. Deze tool is handig voor probleemoplossing of voor eenvoudige netwerkplanning.

Niet elke distributie van Linux bevat hetzelfde pakket voor het traceroute commando. Sommige distributies gebruiken het legacy inetutils pakket dat traceroute bevat als onderdeel van een set netwerktools, terwijl anderen een modern traceroute.x86_64 pakket hebben.

Gerelateerd: Hoe Traceroute te gebruiken in Windows 10 (Tracert)

Inspecteren van Traceroute Parameters

Om te beginnen, laten we eerst eens kijken wat mogelijk is met het Linux traceroute commando.

Open een terminal en typ het commando traceroute -? om toegang te krijgen tot de handleiding:

Usage: traceroute [OPTION...] HOST
Print the route packets trace to network host.

  -f, --first-hop=NUM        set initial hop distance, i.e., time-to-live
  -g, --gateways=GATES       list of gateways for loose source routing
  -I, --icmp                 use ICMP ECHO as probe
  -m, --max-hop=NUM          set maximal hop count (default: 64)
  -M, --type=METHOD          use METHOD (`icmp' or `udp') for traceroute
                             operations, defaulting to `udp'
  -p, --port=PORT            use destination PORT port (default: 33434)
  -q, --tries=NUM            send NUM probe packets per hop (default: 3)
      --resolve-hostnames    resolve hostnames
  -t, --tos=NUM              set type of service (TOS) to NUM
  -w, --wait=NUM             wait NUM seconds for response (default: 3)
  -?, --help                 give this help list
      --usage                give a short usage message
  -V, --version              print program version

Mandatory or optional arguments to long options are also mandatory or optional
for any corresponding short options.

Report bugs to <bug-inetutils@gnu.org>.

Zoals je hierboven kunt zien, heb je veel opties om te bepalen hoe traceroute werkt.

Basale Traceroute Functionaliteit

Hoewel je parameters hebt om traceroute aan te passen, heb je ze eigenlijk niet allemaal nodig. Je kunt traceroute daadwerkelijk gewoon uitvoeren en de host opgeven om te traceren. Zodra je dat doet, zoals je hieronder kunt zien, stuurt traceroute op Linux een pakket van 60 bytes en volgt elke hop die het neemt om bij de bestemmingshost te komen.

Het kan deze hops volgen door een time-to-live (TTL) te gebruiken op elk pakket en het telkens met één te verminderen om te detecteren wanneer het pakket niet meer wordt ontvangen.

Let op dat traceroute een maximum aantal hops heeft. Het gaat maximaal tot 30 hops.

Toevoegen van schakelaars voor nauwkeuriger traceren

De standaardfunctionaliteit van traceroute op Linux werkt goed, maar er is zoveel meer dat je kunt doen. Laten we nu veel van de meest populaire en nuttige schakelaars behandelen die je tot je beschikking hebt.

Hops uitsluiten met de First-Hop-schakelaar

Een handige opdracht sluit bepaalde routers uit van de trace. Met de parameter -f of --first-hop=NUM kun je bepaalde routers uitsluiten van weergave. Dit kan zeer nuttig zijn als je ervan overtuigd bent dat één of meer routers geen problemen veroorzaken.

Je kunt ook de schakelaar -f gebruiken om de trace te laten beginnen voorbij je netwerkperimeter om mogelijke oorzaken voor latentie op internet te beperken.

In de volgende GIF kun je het commando traceroute -f 3 google.com in actie zien. Dit commando slaat de eerste drie routers over, waardoor mijn thuisnetwerk en ISP-router worden omzeild. Let op dat de eerste twee hops ontbreken.

Het duurt 15 hops om www.google.com te bereiken vanaf mijn netwerk volgens het bovenstaande voorbeeld. Je ziet:

hop telling
hostname of IP van de router langs het pad dat wordt getraceerd
responstijden zoals eerder

Je kunt extra interfaces zien voor sommige hops in de output. Dit is normaal.

Hoplimieten met de Max-Hop-schakelaar

Stel nu dat je naast het overslaan van de eerste twee hops ook het pad tot de vijfde hop in de route wilt zien. Daarvoor zou je de -m of --max-hop=NUM schakelaar gebruiken.

Typ traceroute -m 5 -f 3 http://www.google.com in je terminal en druk op Enter. Dit commando is zeker handig voor het beperken van mogelijke routeringsproblemen. Traceroute slaat nu de eerste twee hops over en stopt bij de vijfde hop.

Het aantal probeerpakketten verminderen met de -Q-schakelaar

Traceroute op Linux stuurt standaard drie probeerpakketten naar elke router op het pad. Misschien wil je de tijd die traceroute nodig heeft om uit te voeren verkorten. Je kunt het aantal probeerpakketten dat naar elke router wordt verzonden wijzigen met behulp van de -q parameter.

Type traceroute -q -m 5 -f 3 www.google.com in je terminal en druk op Enter. Je kunt hieronder zien dat traceroute slechts één pakket verzendt omdat we slechts één responstijd per hop ontvangen.

Je kunt ook het aantal probe-pakketten per hop verhogen door een argument op te geven voor de parameter -q, zoals hieronder wordt getoond. Het verhogen van het aantal verzonden probe-pakketten kan helpen door een manier te bieden om responstijden naar elke hop te middelen.

Samenvatting

In dit artikel over Traceroute voor Linux heb je de basisprincipes geleerd van het gebruik van dit handige hulpprogramma. Er is zoveel meer dat je kunt doen met deze opdracht. Als je wilt leren hoe je elke schakelaar kunt gebruiken, bekijk dan zeker de man-pagina.